top of page

Άρθρα και άλλα

Τρίτη και 12!
Εδώ μπορείτε να διαβάσετε τα τεύχη της εφημερίδας που εκδίδουν περιοδικά οι μαθητές της Γ' τάξης μας! (πατώντας σε κάθε εικόνα)

258874737_10162120305908849_8746461341655716670_n.png
1ο τεύχος 16/10/21
259388089_10162120305903849_6076502020029163719_n.png
2ο τεύχος 19/11/21
εικόνα_2022-01-16_193449.png
3ο τεύχος 22/12/21

Τα δευτεράκια!
Εδώ μπορείτε να διαβάσετε τα τεύχη της εφημερίδας που εκδίδουν κάθε Δευτέρα οι μαθητές της Β' τάξης μας!

1.png
1ο τεύχος 8/2/21
2.png
2ο τεύχος 15/2/21
3.png
3ο τεύχος 22/2/21
4.png
4ο τεύχος 1η/3/21
5.png
5ο τεύχος 8/3/21
6.png
6ο τεύχος 15/3/21
εικόνα_2021-03-20_232537.png
7ο τεύχος 22/3/21
8.png
8ο τεύχος 29/3/21
9.png
9ο τεύχος 5/4/21
10.png
10ο τεύχος 12/4/21
11.png
11ο τεύχος 19/4/21
12.png
12ο τεύχος 26/4/21
13.png
13ο τεύχος 17/5/21
14.png
14ο τεύχος 31/5/21
15.png
15ο τεύχος 21/6/21
Τετάρτη 25 Μαρτίου  2020

Προτάσεις για δημιουργική απασχόληση των παιδιών στο σπίτι

 

Με την αίσθηση της ευθύνης και του καθήκοντος, με επίγνωση του παιδαγωγικού μας ρόλου όλες αυτές τις μέρες με κάθε τρόπο θα βρεθούμε δίπλα στους μαθητές μας, θα τους στηρίξουμε σε όλα τα επίπεδα.

Οι μέρες που είμαστε μέσα στο σπίτι είναι σίγουρα δύσκολες…όμως μπορούν να γίνουν και αρκετά δημιουργικές.

Διαδίδουμε παντού αισιόδοξο μήνυμα!!

 

Διαβάζουμε ένα καλό βιβλίο, βλέπουμε μια καλή ταινία ή μια ενδιαφέρουσα σειρά

στην τηλεόραση, παίζουμε επιτραπέζια παιχνίδια που ακονίζουν το μυαλό, φτιάχνουμε όμορφες κατασκευές…και φυσικά φρεσκάρουμε τα μαθήματά μας..!

 

Βιβλία

Τα βιβλία είναι ανοικτά παράθυρα στον κόσμο. Εμπρός λοιπόν μην διστάζεις καθόλου…..

Αν πάλι βαριέσαι μπορείς να μπεις στην ιστοσελίδα του Ε.ΚΕ.ΒΙ (Εθνικό Κέντρο Βιβλίου)               ( http://www.ekebi.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=NODE&cnode=138 ) και να ακούσεις από ηθοποιούς να σου διαβάζουν μερικά πολύ ωραία βιβλία …. ή να επισκεφθείς δωρεάν e books από διάφορους εκδοτικούς οίκους.

 

Ταινίες

Για μικρά παιδιά :                                   

  • Τα μυαλά που κουβαλάς

  • Το αγόρι και ο κόσμος

  • Αζούρ και Ασμάρ

  • Σκρουτζ

  • Ο μικρός Νικόλας

  • Το κόκκινο μπαλόνι

  • Το τρίο της Belleville

  • Το δέντρο που έδινε

  • Ένα δέντρο μια φορά

  • Πάντινγκτον 1 και 2

  • Up ( Ψηλά στον ουρανό)

  • Coco

 

Για μεγάλα παιδιά:

  • Το αγόρι με τις ριγέ πιτζάμες

  • Η κλέφτρα των βιβλίων

  • Το καναρινί ποδήλατο

  • Το ημίχρονο του θανάτου

  • Ο άνθρωπος που ταπείνωσε τον Χίτλερ

  • Ο πόλεμος των κουμπιών

  • Η ζωή είναι ωραία

  • 400 χτυπήματα

  • Τα παιδιά της χορωδίας

  • Οικογένεια Μπελιέ

  • Ο δικτατορας ΤΣΑΡΛΙ ΤΣΑΠΛΙΝ

  • Crouds

  • Ο δάσκαλος που άφηνε τα παιδιά να ονειρεύονται

  • Τσάρλι Τσάπλιν

  • Το άλογο του πολέμου (αντιπολεμικό)

Video

  • Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ο άνθρωπος (YouTube )

  • Μια φορά κι έναν καιρό ήταν η επιστήμη (YouTube )

  • Ο θαυμαστός κόσμος των ζώων (YouTube)

  • Βίντεο που προβλήθηκε στην εκδήλωση για την επίδραση του λαϊκού κινήματος στο ελληνικό ποδόσφαιρο (υπάρχει με αυτόν τον τίτλο στο youtube)

 

 

  • Ηλεκτρονικό αναγνωστήριο της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδας

https://www.youtube.com/watch?v=pHI1m3yTvEE

 

Παιχνίδια & Κατασκευές

 

Παιδικό θέατρο από τη σκηνή του εθνικού θεάτρου.

Εθνικό θέατρο: online

Ιστοσελίδα: (http://www.nt-archive.gr)

Ενότητα: παιδικό στέκι

 

Παιδικές εκπομπές/σειρές από την ΕΡΤ

Ιστοσελίδα: (archive.ert.gr)

Ευχόμαστε σε όλους Υγεία, Δύναμη, Υπομονή και σύντομα να ανταμώσουμε ξανά στις επάλξεις του σχολείου μας!

 

 

Η επιστολή του ΣΤ1

Η επιστολή αυτή παραδόθηκε από τα παιδιά του ΣΤ1 στη δασκάλα τους, ανταποκρινόμενα στην έκκλησή της να συμβάλουν με ό,τι μπορούν στην ενίσχυση μιας οικογένειας σε κρίση. Τα σχόλια περιττά…:

 

«Η άποψή μας για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οικογένειες με κάποια οικονομική δυσκολία είναι ότι πρέπει να βοηθάμε με κάθε τρόπο, όπου μας είναι εφικτό.

Δεν είναι σωστό εμείς οι άνθρωποι, τα όντα της εξέλιξης και της δημιουργίας, να προσποιούμαστε ότι δε βλέπουμε αυτά που συμβαίνουν γύρω μας. Αυτά που μπορούμε να δούμε, αλλά δεν το επιδιώκουμε, γιατί στο τέλος γινόμαστε υποκριτές.

Γύρω μας υπάρχουν άνθρωποι που μοχθούν για τα απαραίτητα αγαθά και άνθρωποι που καλώς ή κακώς τα έχουν. Γιατί λοιπόν κάποιοι να τα αποκτούν όλα και κάποιοι να χάνουν τα πάντα; Μήπως πρέπει να κάνουμε κάτι για αυτό;

Αυτό λοιπόν που εμείς αποφασίσαμε να κάνουμε είναι να βοηθήσουμε, να κάνουμε την κίνηση και να βοηθήσουμε διαθέτοντας οτιδήποτε μπορούμε να προσφέρουμε για μια οικογένεια που ενημερωθήκαμε ότι το χρειάζεται.

Εξάλλου, οι κοινωνίες αλλάζουν, η επιστήμη προοδεύει, γιατί εμείς οι άνθρωποι να παρακμάζουμε; Γιατί να μη βοηθάμε τους ανθρώπους που το έχουν ανάγκη;

Με αγάπη και εκτίμηση από κάποια παιδιά με όραμα έναν καλύτερο κόσμο…»

λήψη.jpg

 

 

Γλυκιά μου Κέλλυ (βιβλίο) 

Του Κώστα Φιλαῒτη

Τι γίνεται, όταν δυο γυναίκες ενωμένες με τον μοναδικό δεσμό μάνας – κόρης γεννιούνται δυο φορές η καθεμία; Για την ακρίβεια, τι γίνεται, όταν η ανά-γέννησή τους είναι το αποτέλεσμα της οδύνης που κουβαλάει μαζί στις βαριές αποσκευές του ένας «απρόσκλητος επισκέπτης», ένας «απειλητικός εισβολέας»;

Μέχρι τώρα γνωρίζαμε πως της γέννησης προηγούνται οι ωδίνες. Στο βιβλίο «Γλυκιά μου Κέλλυ» ανακαλύπτουμε πως της αναγέννησης προηγούνται οι οδύνες.

Αν παρομοιάζαμε με χρωματική παλέτα όλο το φάσμα του κάθε πιθανού συναισθήματος που μπορεί να βιώσει ένας άνθρωπος, τότε το βιβλίο της Μαριάννας Μεταξά είναι ένα πληρέστατο χρωματολόγιο, που καλύπτει κάθε πιθανή ή απίθανη απόχρωση.

Η Μαριάννα, μητέρα της Κέλλυς, καταγράφει στις σελίδες του βιβλίου της σχεδόν «λεπτό προς λεπτό» και με αναμφίβολη σπαρακτική ευαισθησία την εμπειρία του να ανακαλύπτει ο γονιός πως το παιδί του «πάσχει» από νεανικό διαβήτη τύπου 1.

Και μας καλεί να μοιραστούμε μαζί της αυτόν τον ελπιδοφόρο εν τέλει σπαραγμό, ξεγυμνώνοντας-μα όχι απογυμνώνοντας, τουναντίον μάλιστα-την ψυχή της!

Η μητέρα της γλυκιάς Κέλλυς, η Μαριάννα, πριν φτάσει στην τελική της αναγέννηση, εμβαπτίζεται σε όλες τις πιθανές, συναισθηματικές αποχρώσεις που προαναφέραμε: έκπληξη, απορία, άρνηση, οδύνη, θυμό, οργή, σύγχυση, βαριά θλίψη, απελπισία, παραίτηση, ενοχές, τύψεις, αμέτρητα «γιατί», περιέργεια, προβληματισμό, αναζήτηση, έρευνα, εξοικείωση, διαλογισμό, σταδιακή αποδοχή, απαντοχή, πίστη, πείσμα, ελπίδα, ανακούφιση, ευγνωμοσύνη, ίσως λύτρωση. Και αγάπη. Πολλή αγάπη. Χείμαρρος ορμητικός.

Αξιοσημείωτο είναι πως η κατάθεση ψυχής αυτή καταφέρνει να πετύχει κάτι μοναδικό και εξαιρετικά δύσκολο: Η χειμαρρώδης εξομολόγηση της Μαριάννας, ξέχειλη από γνήσιο, κρυστάλλινο συναίσθημα που αγγίζει χορδές, καθόλου «μελό» παρά ταύτα, επιτυγχάνει να καλλιεργήσει στον όποιο αναγνώστη της, ακόμα κι αν αυτός δεν είναι καν γονιός, μια απόλυτη, σχεδόν εν-συναισθηματική στάση και διάθεση  ̇ σε παίρνει, σε σφίγγει, σ’ αρπάζει, ενίοτε σε τσαλακώνει, σε συνεπαίρνει και σε βουτάει στην πολύχρωμη αυτή, γλυκιά-κι όχι γλυκερή- πολύχρωμη παλέτα! Προσωπικά, αυτό βίωσα ως αναγνώστης.

Και στο τέλος, μένεις κι εσύ με την επίγευση της γλυκιάς αγάπης, της στοργής, της τρυφερότητας…

Τι άλλο  ανακαλύπτεις διαβάζοντας το βιβλίο «Γλυκιά μου Κέλλυ»:

-Ότι ο διαβήτης είναι πια μια πλήρως αντιμετωπίσιμη οργανική δυσλειτουργία, με την οποία εκπαιδεύεσαι να συνυπάρχεις, κερδίζοντας επάξια μια ποιοτική ζωή.

-Ότι το μεγαλείο του ανθρώπινου πνεύματος και της έρευνας συνεχώς διευρύνεται, ενισχύοντας ανάλογα την ευλογία της επιστήμης, η οποία επιστρέφει γενναιόδωρα τα οφέλη της στον ίδιο τον άνθρωπο, ώστε να αυτοτροφοδοτείται ακατάπαυστα το μεγαλείο αυτό.

-Ότι ο διαβήτης είναι στη διπλανή μας πόρτα. Δεν του είναι κόπος να χτυπήσει και την δική μας…Της διπλανής μας πόρτας άνθρωποι είναι η Κέλλυ και η Μαριάννα. Οφείλουμε να ξέρουμε. Αν όχι, οφείλουμε να μάθουμε.

-Ότι παρ’ όλα αυτά, δεν ξέρουμε. Η άγνοια μάς οδηγεί -τουλάχιστον μια μερίδα από εμάς- σε λανθασμένη αντιμετώπιση, σε ανεπίτρεπτες συμπεριφορές, σε συμπεριφορές που πληγώνουν και εν τέλει βλάπτουν ίσως περισσότερο κι από την ίδια την πάθηση. Δε χρειάζεται να πάθουμε για να μάθουμε. Αρκεί να βλέπουμε, να νιώθουμε, να αισθανόμαστε.

-Ότι οφείλουμε αν μη τι άλλο όλοι μας να στεκόμαστε δίπλα αρχικά -κι όχι μπροστά- μέχρι να πατήσουν γερά στα πόδια τους σε όλα αυτά τα γλυκά παιδιά(και σε όλα τα παιδιά), είναι δεν είναι «δικά μας», και να τα παραδίδουμε απόλυτα -ή σχεδόν απόλυτα-αλώβητα σε μια κοινωνία που ζητάει απεγνωσμένα να προχωράει , να βελτιώνεται και να επενδύει στην αποδοχή και στην συγκατάβαση επιτέλους.

-Ότι η οικογένεια πρωτίστως, ακόμα κι αν δε συμβιώνει πλέον «κατά απόλυτη ακεραιότητα» υπό την ίδια στέγη, όταν είναι ενωμένη, κάνει αληθινά θαύματα.

-Ότι υπάρχουν ακόμα εκεί έξω πολλοί, πάρα πολλοί άνθρωποι, ικανοί και πρόθυμοι να βοηθούν ανιδιοτελώς τους συνανθρώπους τους.

-Ότι πολλές φορές τα παιδιά, ακόμα κι αν «πάσχουν», δείχνουν αξιοθαύμαστη ωριμότητα, περισσότερη και πιο ουσιαστική από εμάς τους ενήλικες.

-Ότι ο άνθρωπος το ‘χει στη μοίρα του, ίσως απόλυτα εγχαραγμένο στο DNA του, να πέφτει, να λυγίζει, αλλά και να σηκώνεται θριαμβευτικά! Κρύβει πολλή δύναμη ο άνθρωπος μέσα του που ούτε ο ίδιος δεν την γνωρίζει. Κι εδώ θα προσθέσω μια μικρή, προσωπική μαρτυρία σχετικά με τη συγγραφέα προς επίρρωση της παρούσας παραδοχής περί δύναμης: Έχω την τύχη να γνωρίζω την Μαριάννα, είμαστε συνάδελφοι, μα κυρίως φίλοι και πάλαι ποτέ συμφοιτητές στην Ράλλειο Παιδαγωγική Ακαδημία Πειραιά. Ποτέ, μα ποτέ, δε θα μπορούσα να φανταστώ πως εκείνη η τόσο εύθραυστη και ευαίσθητη κοπέλα, με τα μεγάλα, σχεδόν μελαγχολικά μάτια,  που γνώρισα πριν από κάμποσα χρόνια, θα μπορούσε να κρύβει τόση δύναμη μέσα της! Διαισθάνομαι δε πως αυτή τη δύναμη κληροδότησε και στην Κέλλυ.

Και κλείνω παραθέτοντας ένα μικρό αλλά ενδεικτικό απόσπασμα από το βιβλίο:

[…] « Ο αγώνας μου δε θα είναι εύκολος, κάποιες μάχες θα τις χάσω μα άλλες θα τις κερδίσω. Ένα ένα βήμα κάθε μέρα, έστω και μικρό, αρκεί να είναι μπροστά. Δε γίνεται τίποτα μαγικά, η μαγεία βρίσκεται μέσα μας. Όταν αλλάζουμε τον τρόπο που βλέπουμε τις καταστάσεις που μας στιγματίζουν, όταν παλεύουμε με τα κύματα, κάποια στιγμή αργά ή γρήγορα η φουρτούνα θα καταλαγιάσει. Και θα απολαύσουμε την απανεμιά γιατί το δικαιούμαστε!»

 

 

Μαριάννα Μεταξά

Γλυκιά μου Κέλλυ

©Εκδόσεις Φυλάτος, Θεσσαλονίκη 2016

        Μια εξομολόγηση με ευαισθησία, μια κατάθεση ψυχής μιας μητέρας, για το δεκάχρονο ταξίδι της κόρης της με τον σακχαρώδη διαβήτη.

        Εμπειρίες, βιώματα, σκέψεις και συναισθήματα ζωντανεύουν μέσα από μια τρυφερή αφήγηση, χωρίς ιατρικούς όρους. Στο τέλος της αφήγησης υπάρχουν λίγες σελίδες γραμμένες από την κόρη, έτσι όπως η ίδια ένιωσε μεγαλώνοντας με τη γλυκιά νόσο.

        Φιλοδοξία του βιβλίου είναι να δώσει ένα μήνυμα αισιοδοξίας στους γονείς που προσπαθούν να συμβιώσουν με τον διαβήτη και να διευκολύνει το έργο τους. Ίσως, τελικά, να συνειδητοποιήσουν πως ο διαβήτης είναι απλά ένας τρόπος ζωής, ότι μπορούν να συνεχίσουν φυσιολογικά τη ζωή τους και να πιστέψουν στη δύναμη που κρύβεται μέσα τους.

https://www.facebook.com/Γλυκιά-μου-Κέλλυ-1551313518503917/?fref=ts

 

 

Η Μαριάννα Μεταξά γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από την Ευαγγελική Σχολή Νέας Σμύρνης. Σπούδασε στη Ράλλειο Παιδαγωγική Ακαδημία Πειραιά και στη συνέχεια στο Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Παρακολούθησε σεμινάρια δημιουργικής γραφής και ψυχολογίας παιδιών και εφήβων στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Υπηρετεί ως εκπαιδευτικός της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης τα τελευταία είκοσι δύο χρόνια. Έχει δώσει ραδιοφωνικές και έντυπες συνεντεύξεις με θέμα την ενημέρωση του κοινού για τον διαβήτη.

Το βιβλίο «Γλυκιά μου Κέλλυ» είναι η πρώτη της συγγραφική προσπάθεια, καθώς η γραπτή έκφραση ήταν ανέκαθεν η μεγάλη της αγάπη. Στον ελεύθερο χρόνο της αρθρογραφεί ερασιτεχνικά σε τοπική εφημερίδα και παίρνει ενεργό μέρος σε εκδηλώσεις εθελοντισμού και κοινωνικής προσφοράς.

 

 

Όταν έρχεσαι στο σχολείο να ρωτήσεις για το παιδί σου, να έρχεσαι μόνο με αγάπη 

Της Κατερίνας Πουρίδου* 

Αναδημοσίευση από   http://www.themamagers.gr 

 

Έρχεσαι ένα πρωινό στο σχολείο θυμωμένη γιατί το παιδί σου το χτύπησε ένα άλλο παιδί. Αραδιάζεις μία λίστα κατηγοριών για τον «δράστη». «Αυτά τα κάνει και στην παιδική χαρά» μου λες και απαιτείς να τον τιμωρήσω.

Έρχεσαι ένα πρωινό στο σχολείο απογοητευμένη και μου λες πως θέλεις να αλλάξω θρανίο στο παιδί σου γιατί ο διπλανός του είναι «αργός» κι ο γιος σου χάνει πολύτιμο χρόνο από την μάθηση με το να του εξηγεί ξανά τις ασκήσεις.

Έρχεσαι ένα πρωινό στο σχολείο φουριόζα και μου πετάς, δήθεν αδιάφορα, πως το θέμα που δουλεύουμε στην τάξη δεν το δουλεύουν τα διπλανά σχολεία και πως ίσως θα ταίριαζε καλύτερα να ασχοληθούμε με τις αγροτικές εργασίες του χωριού, αφού τα παιδιά έχουν κι αντίστοιχα βιώματα. Άλλωστε αγρότες θα γίνουν όταν μεγαλώσουν, τι τα ενδιαφέρει η κίνηση των πλανητών κι η αστρονομία;

Έρχεσαι ένα πρωινό στο σχολείο αγχωμένη και με ρωτάς όλο αγωνία πότε θα μάθουμε να γράφουμε γραμματάκια κι αριθμούς και πως τα άλλα νηπιαγωγεία κάνουν κάθε μέρα φύλλα εργασίας. Αγχώνεσαι να μάθει το παιδί σου να διαβάζει πριν πάει στο δημοτικό.

Έρχεσαι ένα πρωινό στο σχολείο εκνευρισμένη και κάνεις παράπονα πως το παιδί σου δεν τρώει στο σπίτι αυτά που του δίνεις επειδή «έτσι είπαμε στο σχολείο» και πως ο χρόνος σου είναι περιορισμένος για να ικανοποιείς τα γευστικά γούστα των τριών παιδιών σου.

Έρχεσαι ένα πρωινό στο σχολείο με απολογητικό ύφος και φέρνεις την κόρη σου άρρωστη, με πυρετό, ισχυριζόμενη πως «χθες είχε μόνο λίγες μυξούλες μωρέ και κάτι δέκατα- σήμερα είναι καλά».

 

Έρχεσαι ένα πρωινό στο σχολείο έξω φρενών, να ζητήσεις ως πατέρας εξηγήσεις επειδή ο γιος σου χθες σου είπε πως όταν έπεσε στο διάλειμμα κι έβαλε τα κλάματα η κυρία του είπε πως και οι άντρες κλαίνε από πόνο ή στενοχώρια.

Έρχεσαι ένα πρωινό στο σχολείο πλημμυρισμένος/η από χίλια δυο συναισθήματα. Αλλά όταν έρχεσαι στο σχολείο δεν σκέφτεσαι ή δεν γνωρίζεις πως:

Το παιδί που χτύπησε το δικό σου έχει υπερκινητικότητα και διάσπαση προσοχής, κι απλά δεν ελέγχει καλά το σώμα του. Πως το μόνο που ήθελε ήταν μια παρέα  κι αυτός ήταν ο τρόπος του για να τραβήξει την προσοχή. Πως μαζί με τους γονείς κάνουμε μεγάλο αγώνα να μάθει αυτό το παιδί να αυτορυθμίζεται και πως η τιμωρία δεν αποτελεί λύση. Η αγάπη όμως, ναι.

Τον γιο σου τον έβαλα επίτηδες να καθήσει με τον συμμαθητή που δεν θέλεις, ακριβώς γιατί είναι καλός μαθητής και βοηθά τον συμμαθητή του ενώ ταυτόχρονα και τον εαυτό του, αφού η μάθηση κατακτάται καλύτερα όταν εξηγούμε αυτό που μαθαίνουμε στους άλλους.

Πράγματι, τις αγροτικές εργασίες τις γνωρίζουν πολύ καλά τα παιδιά του χωριού. Προχθές όμως που είχαμε έκλειψη σελήνης, τα παιδιά παρακινημένα από το ενδιαφέρον τους ρώτησαν για το φαινόμενο και ζήτησαν να μάθουν περισσότερα. Κάθε μέρα ασχολούνται με τους πλανήτες τουλάχιστον μια ώρα- την ελεύθερη, αυτήν που θα μπορούσαν να παίζουν στην αυλή. Έφτιαξαν μόνα τους το ηλιακό σύστημα- ναι, αυτό που νομίζατε πως αγοράσαμε από το βιβλιοπωλείο. Κι επιπλέον, δεν γνώριζα πως αστροναύτες γίνονται μόνο τα παιδιά των πόλεων.

Το παιδί σου ήδη γνωρίζει να γράφει, να μετρά και να διαβάζει με τον δικό του τρόπο. Κάθε θέμα που δουλεύουμε περιέχει λόγο τόσο γραπτό όσο και προφορικό, αριθμητική, φυσικές επιστήμες, ποίηση, λογοτεχνία, φυσική και θεατρική αγωγή, μουσική και τόσα άλλα. Το παιδί σου προετοιμάζεται για να πάει στο δημοτικό, όπως πρέπει να προετοιμαστεί, κυρίως όμως μαθαίνει να χρησιμοποιεί το μυαλό του και να καλλιεργεί το πνεύμα του.

Στο σχολείο μαθαίνουμε να τρώμε υγιεινά, να φροντίζουμε και να σεβόμαστε το σώμα μας. Αν δεν έχεις χρόνο να δώσεις στο παιδί σου ένα γιαούρτι ή ένα φρούτο αντί για κρουασάν ή σοκολάτα, τότε σίγουρα πρέπει να αναθεωρήσεις τις απόψεις σου περί χρόνου. Κανείς δε σου ζήτησε να ανοίξεις φύλλο για να φτιάξεις τυρόπιτα (αν και θα ήταν μια θαυμάσια ιδέα!).

Στο σχολείο σεβόμαστε και προστατεύουμε την υγεία την δική μας αλλά κι όλων των παιδιών. Ένα άρρωστο παιδί μπορεί πολύ εύκολα να κολλήσει τα υπόλοιπα, τα οποία έπειτα θα ξανακολλήσουν το δικό σου, αν συνεχίσουν όλα να έρχονται άρρωστα στην τάξη. Καταλαβαίνω πως ίσως δεν έχεις πού να το αφήσεις, όμως πρέπει να βρεις μια λύση για λίγες μέρες. Σεβάσου πρώτα το παιδί σου που σέρνεται άρρωστο μέσα στην τάξη, έπειτα τα υπόλοιπα παιδιά και τέλος τους εκπαιδευτικούς, που αν αρρωστήσουν θα κλείσει όλο το τμήμα (και τότε πού θα το αφήσεις;).

Τα αγόρια, όπως και οι άντρες έχουν συναισθήματα και κλαίνε. Και δεν υπάρχει καμιά ντροπή σε αυτό. Στο να είσαι άνθρωπος δηλαδή. Το λέω σε εσένα που κλαις κρυφά τις νύχτες όταν σε σφίγγουν τα οικονομικά προβλήματα, όταν είδες την κόρη σου να γεννιέται και τον γιο σου να παίρνει το δίπλωμά του. Δοκίμασε να το κάνεις φανερά και θα δεις πως μόνο αγκαλιές κι αγάπη θα εισπράξεις. Ακριβώς όπως αγκαλιάζουμε και τα παιδιά που κλαίνε στο σχολείο και ο πόνος «περνάει αμέσως»!

Γι’ αυτό, όταν έρχεσαι στο σχολείο για να μιλήσεις για το παιδί σου, να έρχεσαι μόνο με αγάπη!

Το πολύ αληθινό αυτό άρθρο το έγραψε η συνάδελφος-νηπιαγωγός, κυρία Κατερίνα Πουρίδου. Μπορεί να αποτελεί ένα απόσταγμα εμπειρίας από τη θητεία σε νηπιαγωγείο, δεν παύει όμως να αφορά άμεσα " θέματα" της καθημερινότητας κι ενός δημοτικού σχολείου. Συνεπώς, είναι πολύ χρήσιμο για όλους μας, γονείς-δασκάλους, καθώς μάλιστα οι ρόλοι μας πολύ συχνά εναλλάσονται: κι ο δάσκαλος είναι γονιός ή "γονιός", ο δε γονιός είναι ενίοτε δάσκαλος, εντός ή εκτός εισαγωγικών...

Αξίζει να σημειωθεί πως το άρθρο αυτό το αλιεύσαμε από το εξαιρετικό site http://www.themamagers.gr

Μπορείτε να διαβάσετε το άρθρο και στη διεύθυνση :

http://www.themamagers.gr/otan-erchese-sto-scholio-na-rotisis-gia-pedi-sou-na-erchese-mono-agapi/

* Η Κατερίνα Πουρίδου είναι νηπιαγωγός. Αποφοίτησε από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό της πάνω στην Εκπαιδευτική Ηγεσία και Διοίκηση στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας. Έχει ειδίκευση στην Διοίκηση Ολικής Ποιότητας στην Εκπαίδευση από το Ανοικτό Πανεπιστήμιο Πατρών. Ασχολείται με την έρευνα και την συγγραφή. Έχει στο ενεργητικό της δημοσιεύσεις άρθρων επιστημονικών και μη, ενώ η μεγάλη της αγάπη είναι η δουλειά της μέσα στην τάξη με τα παιδιά. Εργάζεται με παιδιά 15 χρόνια, εκ των οποίων τα τελευταία 7 στην δημόσια εκπαίδευση. Παράλληλα, διοργανώνει ατομικές κι ομαδικές συναντήσεις με γονείς με σκοπό να γνωρίσουν καλύτερα τις ανάγκες των παιδιών και να έρθουν σε επαφή με τον μικρόκοσμο του σχολείου (μαθησιακές δυσκολίες, παιδική παραβατικότητα, χαρισματικά παιδιά κ.ά).

"Πρώτης τάξεως" πρακτικές για τα ...πρωτάκια!

 

 

12 Αυγούστου 2016

 

Η προοπτική ένταξης του παιδιού στο νέο σχολικό περιβάλλον, εν προκειμένω στην Α’ δημοτικού, μερικές φορές παίρνει τη μορφή ενός ιδιαίτερα στρεσογόνου ενδεχομένου, τόσο για το ίδιο το παιδί, όσο και για τους γονείς του πολλές φορές.

Υπάρχουν κάποιοι τρόποι με τους οποίους θα μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε αυτό το-μέχρι ενός σημείου-δικαιολογημένο άγχος.

Θα παραθέσουμε κάποιες σχετικά απλές τακτικές που θα μπορούσαμε να εφαρμόσουμε, έτσι ώστε να μετριάσουμε το δικό μας άγχος, αλλά κυρίως το άγχος του παιδιού.

Πριν απ’ αυτό όμως θα πρέπει να σταθούμε σ’ ένα θεμελιώδες σφάλμα που κάνουμε ως γονείς και που κάποιες φορές αποτελεί σημαντική τροχοπέδη στην ομαλή ένταξη του παιδιού μας στο σχολικό περιβάλλον: Δίνουμε «με το καλημέρα σας» περισσότερη έμφαση και βαρύτητα στις μαθητικές επιδόσεις και αποδόσεις του, μη γνωρίζοντας ή ξεχνώντας πως αυτό που προέχει, τουλάχιστον στην αρχή, είναι η κοινωνικοποίηση του παιδιού και η αποδοχή από τα άτομα του νέου του περιβάλλοντος, δηλαδή από τον/την δάσκαλο/δασκάλα και τους συμμαθητές του. Αυτό το σημείο είναι ιδιαίτερα κρίσιμο, δεδομένου πως η αποδοχή τις περισσότερες φορές ρυθμίζει και τις αποδόσεις/επιδόσεις σε μέγιστο βαθμό, διαδικασία η οποία μπορεί και να εξελιχθεί-αν δεν της δώσουμε την αρμόζουσα προσοχή-σε έναν ατέρμονα και επώδυνο φαύλο κύκλο: Μη αποδοχή-όχι και τόσο καλές επιδόσεις, όχι και τόσο καλές επιδόσεις-μη αποδοχή κ.ο.κ. Είναι πολύ σημαντικό συνεπώς να έχουμε άριστη σχέση και συνεργασία με τον/την εκπαιδευτικό της Α’ (και όχι μόνο) τάξης.

Να λοιπόν κάποια «κολπάκια» που μπορούμε να ακολουθήσουμε, ώστε να εξομαλύνουμε όσο μπορούμε το άγχος της νέας μετάβασης:

  • Να βάλουμε «σε πρόγραμμα» τα παιδιά πριν ανοίξουν τα σχολεία: Να ξυπνάνε νωρίς και να κοιμούνται νωρίς, να κάνουμε μαζί τους, αν μπορούμε,  κάποιες μαθησιακές, παιγνιώδεις  δραστηριότητες π.χ. με χρώματα και αριθμούς, ώστε τα παιδιά να εξοικειωθούν με τη διαδικασία μάθησης.

  • Να βρούμε βιβλία, ιστορίες, παραμύθια με θέμα το «μεγάλο σχολείο» και να κουβεντιάζουμε ήρεμα κι απλά με τα παιδιά για τη νέα κατάσταση που πρόκειται να αντιμετωπίσουν.

  • Να φέρουμε το παιδί μας σε επαφή με άλλα παιδιά της ηλικίας του από τη γειτονιά ή το νηπιαγωγείο, έτσι ώστε την πρώτη μέρα στο σχολείο να βλέπει γύρω του οικεία και φιλικά πρόσωπα. (Η επαφή με τους γονείς τους θα βοηθήσει κι εμάς…)

  • Μπορούμε να «συστήσουμε» λίγο νωρίτερα(μην περιμένουμε τον αγιασμό) στο παιδί το σχολείο του. Κάποια επίσκεψη εκεί πριν από την έναρξη των μαθημάτων θα βοηθήσει πολύ το παιδί να προσαρμοστεί στο νέο περιβάλλον. Τα σχολεία ανοίγουν την 1η του Σεπτέμβρη και θα μπορούσαμε-κατόπιν συνεννόησης με τον Σύλλογο Διδασκόντων-να προγραμματίσουμε μια επίσκεψη πριν την έναρξη των μαθημάτων.

  • Μπορούμε και πρέπει να εξηγήσουμε απλά και ήρεμα στο παιδί ότι κάποια πράγματα θα αλλάξουν στους κανόνες του νέου σχολείου και πως «τα πράγματα» μέσα στη σχολική τάξη είναι κάπως διαφορετικά σε σχέση με το νηπιαγωγείο. Αποφεύγουμε “όπως ο διάολος το λιβάνι” εκφράσεις του τύπου «…για να δούμε τι θα κάνεις τώρα…», «…τώρα αρχίζουν τα δύσκολα…», «…τέρμα τα ψέματα…» κι άλλα τέτοια …χαριτωμένα! (Για εμάς. Για τα παιδιά… καθόλου χαριτωμένα!).

  • Τα παιδιά ξετρελαίνονται να ψωνίζουν… γενικώς! Αγοράζουμε μαζί τους τα σχολικά είδη, επιτρέποντάς τους να επιλέγουν μόνα τους αυτά που τους αρέσουν. (Με μέτρο και τηρουμένων των αναλογιών, καθώς και με βάση την… αντικειμενικά εκτιμώμενη οικονομική μας δυνατότητα, βέβαια.)

  • Την πρώτη μέρα (και όχι μόνο φυσικά) να μην αργήσουμε καθόλου στο σχολείο. Να πάμε νωρίς, να μιλήσουμε με τον/την εκπαιδευτικό και να του/της συστήσουμε το παιδί, ώστε να μη νιώσει ότι το αφήνουμε με έναν/μία άγνωστο/η. Σημαντικό: Δε φεύγουμε από το σχολείο χωρίς να το καταλάβει το παιδί. Δεν το σκάμε… Αν συναντήσουμε έντονες διαμαρτυρίες, κλάμα κ.λπ., αφήνουμε στον/στην εκπαιδευτικό να το χειριστεί. Έχει την εμπειρία να το κάνει. Εμείς φεύγουμε ως κύριοι.

  • Την ώρα της παραλαβής (σχόλασμα) πρέπει να είμαστε στην ώρα μας ή νωρίτερα στο σχολείο, ώστε το παιδί, μόλις βγει από την αίθουσα, να δει αμέσως τον μπαμπά ή τη μαμά του ή άλλο οικείο πρόσωπο και να νιώσει ασφάλεια.

  • Στο σπίτι πρέπει, ειδικά την πρώτη μέρα, να υπάρχει ευχάριστο κλίμα και ένα φαγητό ή και γλυκό που να αρέσει στο παιδί. Οι ερωτήσεις που θα του κάνουμε για το σχολείο πρέπει να είναι συγκεκριμένες και όχι αόριστες.

Μην ξεχνάμε ακόμα ότι:

  • Ο/η εκπαιδευτικός του παιδιού μας θα είναι για όσο προβλέπεται και επιβάλλεται «μέλος της οικογένειάς μας» πλέον. Πέρα απ’ αυτό, θα πρέπει να θεωρείται συνεργάτης μας, όχι ανταγωνιστής. Δίνω βάση σε ό,τι μου λέει ή προτείνει, ακόμα κι αν διαφωνώ, και σε καμιά περίπτωση δεν μιλώ υποτιμητικά για το πρόσωπό του/της μπροστά στο παιδί. Αν έχω-ή θεωρώ πως έχω-κάποιο «πρόβλημα» μαζί του/της, δεν προσπαθώ να το "λύσω" εξωσχολικά, στη γειτονιά φερ'ειπείν, αλλά απευθύνομαι στην άμεσα προϊστάμενη αρχή του, τη διεύθυνση του σχολείου, εφόσον έχω εξαντλήσει κάθε προσπάθεια συνεννόησης μαζί του/της.

  • Δεν έχω υπερβολικές απαιτήσεις από το παιδί μου. Θα πρέπει να γνωρίζω πως δεν είναι όλα τα παιδιά ίδια, ακόμα κι αν είναι αδέρφια, συνεπώς κάθε παιδί είναι μοναδικό, όπως μοναδικός είναι και ο ρυθμός του. Αν, παρόλα αυτά, θεωρώ πως υπάρχει «κάποιο θέμα», έρχομαι πρωτίστως σε επαφή με τον/τη δάσκαλο/δασκάλα του.

  • Δε διστάζω να ενημερώσω-έστω μέσες/άκρες- τον/την δάσκαλο/δασκάλα του παιδιού μου στην περίπτωση που προέκυψε κάποιο σοβαρό οικογενειακό πρόβλημα. Έτσι θα μπορέσουν ενδεχομένως να ερμηνευτούν και να αντιμετωπιστούν κάποιες μαθησιακές ή συμπεριφοριστικές δυστοκίες του παιδιού, πρόσκαιρες ή μη.

  • Τα παιδιά έχουν ένα εντελώς διαφορετικό αίσθημα δικαίου απ’ ό,τι εμείς. Έτσι, όταν μου διαμαρτυρηθεί πως «αδικήθηκε», δε σπεύδω να κατηγορήσω «τον κύριο» ή «την κυρία» αψήφιστα. Το ψάχνω. Ίσως το παιδί θέλει να «καλύψει» μια παρασπονδία του!

  • Συζητώ με το παιδί και αφουγκράζομαι ποικιλοτρόπως. Πολλές φορές τα παιδιά μάς μιλούν, αλλά δεν τα ακούμε, επειδή έχουμε απενεργοποιημένα τα αυτιά της ψυχής και της καρδιάς!

Κλείνοντας, θα σταθούμε σε έναν  παράγοντα ιδιαίτερα κρίσιμο-αλλά ταυτόχρονα τόσο παραγκωνισμένο- για την ομαλή, απρόσκοπτη και αρκούντως αποδοτική προσαρμογή του παιδιού στο νέο σχολικό περιβάλλον : ο παράγων ύπνος! Θα πρέπει να ξέρουμε πως σύμφωνα με σύγχρονες μελέτες, ένα παιδί ηλικίας 5-10 ετών χρειάζεται καθημερινά 10 με 11 ώρες ύπνου συνολικά. Για παιδιά ηλικίας 10-17 οι ώρες είναι  8,5 με 9,25 αντίστοιχα. Αν λοιπόν διαπιστώσουμε στην πορεία του έτους κόπωση, απροθυμία, «γκρίνια», ας αναρωτηθούμε πρώτα απ’ όλα αν το παιδί μας κοιμάται τόσο όσο πρέπει.

Ευχόμαστε στα «πρωτάκια» μας αλλά και στους γονείς τους δύναμη, αντοχές, καλό ξεκίνημα και καλή σχολική χρονιά!

Ο Σύλλογος Διδασκόντων του 12ου Δημοτικού Σχολείου Αχαρνών

 

Πηγές:

 

http://www.imommy.gr/vrefos/anaptiksi/article/2563/arage-ta-paidia-sas-koimoyntai-arketa/

http://www.familylife.gr/el/paidi-2-6/ekpaideysi/1912-Τα-πρωτάκια-στα-θρανία

http://www.ethnos.gr/koinonia/arthro/pos_tha_mathete_na_agapane_ta_protakia_to_sxoleio-64247483/

http://www.iatronet.gr/ygeia/psyxiki-ygeia/article/28203/pws-na-ypostirixete-ta-prwtakia.html

http://www.iefimerida.gr/news/228577/protakia-sto-sholeio-pos-prepei-na-antimetopisoyn-tin-katastasi-oi-goneis

Ο Ναβίντ δεν ήρθε για διακοπές...

 

4 Μαρτίου 2016

 

 

          Αν κάποιος ανοίξει ένα λεξικό αναζητώντας τους ορισμούς των λέξεων «πρόσφυγας» και «μετανάστης», θα διαβάσει:

 

  • πρόσφυγας αρσενικό / θηλυκό  ουσ.

< ελληνιστική κοινή πρόσφυξ < προς + φυγή

-αυτός/η  που αναγκάζεται ή εξαναγκάζεται να εγκαταλείψει την πατρίδα του ή τον τόπο της μόνιμης κατοικίας του και να καταφύγει σε μια ξένη χώρα

 

  • μετανάστης αρσενικό (θηλυκό: μετανάστρια) ουσ.

< αρχαία ελληνική μετανάστης < μετανίστημι

-αυτός/η  που μεταναστεύει, που αλλάζει τόπο διαμονής, είτε στη χώρα του (εσωτερικός μετανάστης) είτε σε ξένη χώρα (εξωτερικός μετανάστης)

 

          Σε πρώτη ανάγνωση δεν είναι ιδιαίτερα ευδιάκριτες οι εννοιολογικές διαφορές ανάμεσα στους  δυο όρους, γι’ αυτό συνηθίζουμε να προσθέτουμε πως «πρόσφυγας» είναι το άτομο εκείνο που εξαναγκάζεται, συνήθως δια της βίας και εξ αιτίας του φόβου από τον οποίο διακατέχεται, να εγκαταλείψει την εστία του. Π.χ.  εξαιτίας κάποιων φονικών και καταστροφικών βέβαια πολεμικών συρράξεων που λαμβάνουν χώρα στον τόπο του, κάποιων φυλετικών, «εθνικών», θρησκευτικών διώξεων/«εκκαθαρίσεων» ή ακόμα και λόγω της ιδεολογικής του αντίθεσης έναντι σε ένα απολυταρχικό, βίαιο, αυταρχικό και καταπιεστικό πολιτικό καθεστώς της χώρας του (πολιτικός πρόσφυγας).

          Άρα, οι λέξεις κλειδιά για την εννοιολογική αποσαφήνιση των δυο όρων πιθανώς  να είναι ο «εξ-αναγκασμός» , η «βία» και ο φόβος : ο πρόσφυγας εξ-αναγκάζεται συνήθως δια της βίας και του φόβου να εγκαταλείψει τον τόπο του, επειδή ενδεχομένως να τίθεται σε κίνδυνο ακόμα και αυτή η ζωή του, ενώ ο μετανάστης επιλέγει να κάνει το ίδιο, απλώς για να εξασφαλίσει ένα καλύτερο και αξιοπρεπέστερο επίπεδο («βιοτικό») ζωής (που-δυνητικά- δεν κινδυνεύει, τουλάχιστον άμεσα, όπως του πρόσφυγα) για τον ίδιο και ενδεχομένως για τους οικείους του. Απόλυτα επίκαιρο…

         

Το σίγουρο είναι πως ο Ναβίντ είναι πρόσφυγας.

         

           Ποιος είναι ο Ναβίντ;  Ο Ναβίντ είναι ο ήρωας ενός παιδικού βιβλίου, του συγγραφέα Πάνου Χριστοδούλου,  (εκδόσεις «Κέδρος», 2007), με τίτλο «Ο Ναβίντ δεν ήρθε για διακοπές», που πραγματεύεται ένα «καυτό», σύγχρονο  και  ευαίσθητο  θέμα της ελληνικής –και όχι μόνο-πραγματικότητας:  πώς βιώνεται το δράμα ενός πρόσφυγα μέσα απ’ τα μάτια ενός παιδιού-πρόσφυγα.

         

          Σύμφωνα με το σημείωμα του βιβλίου:

 

«Στο σχολείο του Άλκη ήρθε ένας καινούριος μαθητής που δεν κατάγεται από την Ελλάδα. Λέγεται Ναβίντ και έφτασε εδώ με τη μητέρα του, έπειτα από ένα μεγάλο και επικίνδυνο ταξίδι.
Τι ήρθε όμως να κάνει στην Ελλάδα και πού βρίσκεται ο μπαμπάς του; Σίγουρα δεν ήρθε για διακοπές, γιατί, αν ήταν έτσι, δε θα γραφόταν στο σχολείο, θα πήγαινε στα νησιά. Άλλωστε, δεν έχουν σχολεία στη χώρα του;
Και, καλά, το σχολείο δεν είναι και τόσο ωραίο πράγμα. Δεν έχουν όμως όλα τα άλλα ωραία που έχουμε κι εδώ, όπως τηλεόραση, μπάλα, μπαμπάδες, ίντερνετ, παγωτά; Και, αν τα έχουν, γιατί έφυγε ο Ναβίντ;»

 

Ένα βιβλίο για τον ρατσισμό και την ξενοφοβία, ένα βιβλίο για όλους τους Ναβίντ που ζουν δίπλα μας.]

 

          Για την ακρίβεια, λοιπόν, κεντρικός ήρωας  και αφηγητής του βιβλίου είναι ο Άλκης, ένα Ελληνόπουλο, συμμαθητής του Ναβίντ και μαθητής της Ε’ δημοτικού. Ο Άλκης, μέσα από 14 εκθέσεις που γράφει στη διάρκεια της σχολικής χρονιάς, με μια ματιά αφοπλιστικά «αφελή» (παιδική δηλαδή, άρα ανιδιοτελή), φέρνει αντιμέτωπο τον αναγνώστη (οποιασδήποτε ηλικίας) με έννοιες όπως ρατσισμός, ξενοφοβία, προσφυγιά, βία (λεκτική- σωματική ),  διαφορετικότητα, ανοχή, σεβασμός. Αυτή η παιδική (κι όχι παιδιάστικη) ματιά, που πέρα από αφελής(;), γίνεται ενίοτε χιουμοριστική, αμήχανη, εξονυχιστικά διεισδυτική και ερευνητική, γενικά γίνεται η γνήσια ματιά ενός 11χρονου παιδιού. Κι αυτό, κατά τη γνώμη μου, είναι το επίτευγμα του βιβλίου και συνάμα η δική μου απορία: Πώς ένας ενήλικας (ο συγγραφέας) κατόρθωσε με τρόπο αξιέπαινο πραγματικά να προσεγγίσει και να κοινωνήσει ευαίσθητα και πανανθρώπινα θέματα μέσα από τη γνήσια ματιά ενός παιδιού (ο Άλκης). Και να πείσει. Απόλυτα.

          Κι όλα αυτά χωρίς ίχνος διδακτισμού. Πώς θα μπορούσε άλλωστε; Ένα παιδί πάντα διδάσκει, αλλά ποτέ δε δασκαλεύει!

          Είμαι τυχερός γιατί αυτή μου η απορία λύθηκε, όταν μου δόθηκε η ευκαιρία να συναντήσω τον συγγραφέα, Πάνο Χριστοδούλου, τον Ιούλιο του ‘14 στο Λονδίνο, όπου ζει πλέον με την οικογένειά του-μετανάστης κι ο ίδιος- και εργάζεται. Συνάντησα έναν άνθρωπο, που πέρα από τις ξεκάθαρες και αποκρυσταλλωμένες απόψεις του, διέθετε και ένα καθαρό, σχεδόν παιδικό, βλέμμα! Τώρα εξηγούνται όλα…

          Να σημειώσω πως αφορμή της συνάντησής μας αποτέλεσε το γεγονός ότι το βιβλίο του «Ο Ναβίντ δεν ήρθε για διακοπές» ήταν η βάση ενός project που εφαρμόστηκε στην Ε’ τάξη του σχολείου μας τη σχολική χρονιά 2013-2014, με τίτλο «Ρατσισμός-Διακρίσεις-Προσφυγιά». Οι μαθητές της τάξης ετοίμασαν κάποιο υλικό για τον συγγραφέα (ζωγραφιές, κατασκευές, βίντεο) με σκοπό να του το παραδώσουν, ως ένα «ευχαριστώ» για τις πολύ όμορφες και εποικοδομητικές στιγμές που περάσαμε στην τάξη χάρη στον Ναβίντ.

 

          Θα κλείσω με τα λόγια του ίδιου του συγγραφέα, όπως ο ίδιος απάντησε στην ερώτηση ενός μαθητή τον Μάιο του ‘14, σε μια τηλεδιάσκεψη που από κοινού με τη συνάδελφο, κυρία Μαρίνα Μαλαματίδου, οργανώσαμε μέσω Skype στην Αθήνα, προκειμένου τα παιδιά να του υποβάλλουν κάποιες ερωτήσεις τους σχετικές με το βιβλίο:                                                                                                                                                    -«Τελικά, κύριε Χριστοδούλου, από πού ήταν ο Ναβίντ;»

           -«Δεν έχει καμία σημασία από πού ΕΙΝΑΙ ο Ναβίντ.», απάντησε. Και συνέχισε :  «Γι’ αυτό , άλλωστε, δε γράφω πουθενά για συγκεκριμένη χώρα. Αυτό που έχει σημασία είναι πως «Ναβίντ» θα μπορούσε να είναι  οποιοσδήποτε από εμάς. Υπήρξαν πάρα πολλοί πρόγονοί μας που έγιναν «Ναβίντ» στο παρελθόν, ίσως να υπάρξουν κι άλλοι στο μέλλον. Να μην το ξεχνάτε αυτό…».

 

Πόσο δίκιο έχει!

 

 Παρεμπιπτόντως, «Ναβίντ» μεταφράζεται ως «αυτός που φέρει την ελπίδα…»!

 

 

Κώστας Φιλαῒτης

 

 

 

Βιογραφικό

 

Ο Πάνος Χριστοδούλου γεννήθηκε το 1972 στην Αθήνα. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και Ανθρώπινα Δικαιώματα στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου. Έχει εργαστεί ως δημοσιογράφος στην εφημερίδα «Τα Νέα» και έχει συνεργαστεί με διάφορους φορείς σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες ( στο τελευταίο ήταν διευθυντής από το 2010 ως το 2013 ). Επίσης είναι συγγραφέας παιδικών βιβλίων, που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις « Άγκυρα » και « Κέδρος». Το βιβλίο του « Η μπάλα της ζωής τους »  ( Κέδρος, 2012)  βραβεύτηκε με το βραβείο Παιδικής Λογοτεχνίας του λογοτεχνικού περιοδικού « Ο Αναγνώστης», ενώ κυκλοφόρησε πρόσφατα και το τελευταίο του βιβλίο με τίτλο « Πώς έμπλεξα με τη Δικαιοσύνη και άλλες ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΛΕΞΕΙΣ » (Παιδική Νομική Βιβλιοθήκη, 2015).  Ζει και εργάζεται στο Λονδίνο.

 

Διευθύνσεις

 

http://gcr.gr/index.php/el/news/campaigns/item/184-me-ton-navint-kai-tin-parea-tou-mathaino-ti-simainei-na-eisai-prosfygas

http://blogs.sch.gr/persidou/2013/03/20/ο-ναβίντ-δεν-ήρθε-για-διακοπές/

http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.article&id=27870

http://www.navid.gr

http://www.biblionet.gr/book/126318/Ο_Ναβίντ_δεν_ήρθε_για_διακοπές

http://www.andro.gr/author/christodoulou/

http://popaganda.gr/thelete-na-gnorisete-ton-navint/

 

 

 

 

 

 

 

ΨΗΦΙΑΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ - ΔΙΑΔΡΑΣΤΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ

 

Μια λύση που μπορεί να σας ...λύσει τα χέρια!

 

10 Φεβρουαρίου 2016

 

 

«Μαμά, ξέχασα το βιβλίο στο σχολείο…!»

 

Μια όχι και τόσο ασυνήθιστη φράση, που μπορεί να σπείρει τον πανικό…

 

Ιδιαίτερα όταν… εκστομίζεται το σαββατοκύριακο.

 

Τώρα; Τι κάνουμε;

Η ορθογραφία;

Η αντιγραφή;

Η εργασία;

Η μελέτη;;;

 

Να πάρω τηλέφωνο τη συμμαθήτρια; Να τρέξω στο βιβλιοπωλείο; Να ψάξω στην αποθήκη, ανάμεσα στα ενθύμια «του μεγάλου»; Τι;

 

Μια λύση, πολύ καλή μάλιστα, είναι να ανατρέξετε στην παρακάτω ηλεκτρονική διεύθυνση του «Ψηφιακού Σχολείου», όπου παρατίθενται τα βιβλία σε ηλεκτρονική μορφή. Εκεί θα βρείτε όλα, μα όλα τα βιβλία του σχολείου, προκειμένου να εξυπηρετηθείτε σε «ώρα ανάγκης»!

Η διεύθυνση είναι :  http://ebooks.edu.gr/new/

 

 

 

 

 

 

 

ΣΧΕΣΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΚΑΙ ΑΣΚΗΣΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΦΗΒΕΙΑ

 

1η Φεβρουαρίου 2016

 

Του Νίκου Πίτσου*

 

Η εφηβεία αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα στάδια ανάπτυξης του ανθρώπου, κατά την οποία παρατηρούνται ραγδαίες ψυχολογικές και σωματικές αλλαγές που οδηγούν το άτομο στην κορύφωση της οργανικής του ανάπτυξης αλλά και την τελική διαμόρφωση της προσωπικότητας του.

Η εφηβική ανάπτυξη για τα κορίτσια ξεκινάει στην ηλικία των 10-11 ετών και ολοκληρώνεται συνήθως μέχρι τα 15 έτη ενώ για τα αγόρια ξεκινάει σε ηλικία 12-13 ετών, φτάνει στο μέγιστο ρυθμό ανάπτυξης σε ηλικία 14 ετών και ολοκληρώνεται στα 19 έτη.

Οι αυξημένες ενεργειακές ανάγκες σε αυτήν την ηλικία είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός, καθώς ο έφηβος χρειάζεται ενέργεια για την αύξηση του μυϊκού ιστού, την ανάπτυξη του σκελετού και του νευρικού συστήματος, καθώς και για την ανάπτυξη του γεννητικού συστήματος.

Για να αναπτυχθούν όσο περισσότερο γίνεται, είναι σημαντικό να παρέχονται στα παιδιά διατροφικά πλήρεις δίαιτες. Οι συνήθειες διατροφής και σωματικής δραστηριότητας κατά την παιδική ηλικία κι εφηβεία μπορούν να διαμορφώσουν τη διαφορά μεταξύ υγείας και κινδύνου για ασθένειες στα επόμενα χρόνια.

Είναι λοιπόν απαραίτητο, οι έφηβοι να προσλαμβάνουν την κατάλληλη ποσότητα ενέργειας καθημερινά αλλά και να εκπαιδευτούν σε σχέση με την ποιότητα των τροφών που θα πρέπει να καταναλώνουν.

 

Ημερήσιες ανάγκες, εφήβων σε ενέργεια και πρωτεΐνη

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Διατροφικά προβλήματα που παρατηρούνται στην εφηβεία

 

Τα στατιστικά δεδομένα σχετικά με τη διατροφή των εφήβων είναι απογοητευτικά μιας και παρατηρούνται αυξημένα ποσοστά διατροφικών ανωμαλιών, όπως η υπερφαγία (που οδηγεί μακροπρόθεσμα στην παχυσαρκία), η ανορεξία και η βουλιμία.

Ανησυχητικά είναι και τα ποσοστά εμφάνισης διατροφικών διαταραχών όπως η ανορεξία και η βουλιμία στους εφήβους. Η κοινωνικές πιέσεις που ασκούνται για την απόκτηση ‘λεπτού και καλλίγραμμου σώματος’ αναγκάζουν αρκετούς έφηβους και κυρίως κορίτσια να καταφύγουν στην ασιτία αλλά και την χρήση εμετικών, καθαρτικών και της υπερεντατικής άσκησης προκειμένου να διατηρήσουν ένα βάρος κάτω του φυσιολογικού.

Σύμφωνα με την Εθνική Υπηρεσία Στατιστικής Υγείας της Μ. Βρετανίας, ένα στα 10 κορίτσια ηλικίας 12-18 ετών πάσχουν από νευρική ανορεξία που μακροπρόθεσμα σχετίζεται με νεφρική ανεπάρκεια, οστεοπόρωση, φθορά των δοντιών από την πρόκληση εμετού αλλά και καρδιαγγειακών νοσημάτων (όπως οι αρρυθμίες).

Οι έφηβοι στην ανάπτυξη ανησυχούν ιδιαίτερα για την εικόνα του σώματός τους και το υπερβολικό βάρος μπορεί να έχει βαθιές συνέπειες στη συναισθηματική ευημερία τους καθώς και στη σωματική υγεία τους. Η αιτία της παχυσαρκίας είναι πολυπαραγοντική και επηρεάζεται έντονα από κοινωνικοοικονομικούς, βιοχημικούς, γενετικούς και ψυχολογικούς παράγοντες.

Η παχυσαρκία στην εφηβική ηλικία σχετίζεται με την ύπαρξη υπερλιπιδαιμιών, αυξημένης αρτηριακής πίεσης, αλλά και μεγαλύτερου κινδύνου εμφάνισης διαβήτη κατά την ενήλικη ζωή.

Οι διάφοροι πίνακες «ιδανικού» βάρους που μπορεί κάποιος να βρει στο ίντερνετ ή σε περιοδικά δεν θεωρούνται αξιόπιστες πηγές, καθώς τα φυσιολογικό βάρος στην εφηβεία εξαρτάται από το ύψος, την ηλικία, ακόμα και τη σωματική διάπλαση του ατόμου, δηλαδή πόσο μυώδες ή γυμνασμένο είναι.

Η έλλειψη άσκησης παίζει ένα σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση, την ανάπτυξη και τη συντήρηση της παχυσαρκίας στην εφηβεία. Έρευνες σε νεαρούς ανθρώπους έχουν δείξει ότι η πλειοψηφία είναι σε μεγάλο βαθμό ανενεργοί και οι επιστήμονες της υγείας και οι κυβερνήσεις ενθαρρύνουν τώρα παιδιά και εφήβους να αυξήσουν κατά πολύ τα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας. Η καθιστική ζωή δεν έχει μόνο πρωταρχικό ρόλο στην ανάπτυξη του υπέρβαρου και της παχυσαρκίας, αλλά και στην εμφάνιση χρόνιων ασθενειών, όπως η καρδιακή νόσος, κάποιοι καρκίνοι, ο διαβήτης, η υπέρταση, εντερικά προβλήματα και η οστεοπόρωση αργότερα στη ζωή. Επιπλέον, η σωματική δραστηριότητα σχετίζεται με βελτιωμένη ελαστικότητα, ισορροπία, ευελιξία και συντονισμό του σώματος και ενδυνάμωση των οστών. Οι συστάσεις για τα παιδιά προτείνουν σωματική δραστηριότητα για τουλάχιστον 60 λεπτά ημερησίως.

 

Ποιότητα και ποσότητα γευμάτων

 

Ο σύγχρονος έφηβος, λόγω του γρήγορου ρυθμού ζωής του και του υπερβολικά φορτωμένου προγράμματος του με σχολείο, φροντιστήρια και άλλες δραστηριότητες, συχνά δεν εφαρμόζει το προτεινόμενο σχήμα των ‘τριών γευμάτων την ημέρα’ και των ‘δύο ενδιάμεσων σνακ’ που συνιστούν οι κλινικοί διαιτολόγοι.

Το πρωινό γεύμα είναι σημαντικό

Το 25% των εφήβων ηλικίας 12 με 19 ετών ξεκινά την μέρα του παραλείποντας το πρωινό γεύμα, κάτι το οποίο συντελεί στη μείωση των επιπέδων συγκέντρωσης και ενέργειας καθώς και στη μείωση της σχολικής απόδοσης.

Το 85% των εφήβων δεν καταναλώνουν τις 5 μικρομερίδες φρούτων και λαχανικών (400-500γρ την ημέρα) που συνιστώνται από τον Πανελλήνιο Σύλλογο Διαιτολόγων.

Το 60% των εφήβων τρώνε περισσότερα κορεσμένα λιπαρά από τη συνιστώμενη δοσολογία, κάτι το οποίο εκφράζει την αυξημένη κατανάλωση φαγητού τύπου ‘φαστ φουντ’ (όπως πίτσες, χάμπουργκερ κλπ.) σε συνδυασμό με την μειωμένη κατανάλωση άπαχου κρέατος, όπως το ψάρι και τα πουλερικά μαγειρεμένα με υγιεινό τρόπο (π.χ. βραστά ή στο γκριλ).

Επιπλέον, τα επίπεδα κατανάλωσης γαλακτοκομικών (όπως το γιαούρτι και το γάλα) από τους έφηβους έχουν μειωθεί κατά 36% μέσα στα τελευταία 25 χρόνια, γεγονός που σχετίζεται με μειωμένη πρόσληψη ασβεστίου, ενός απαραίτητου ιχνοστοιχείου για την ανάπτυξη της σκελετικής μάζας.

Η διαπίστωση αυτή είναι ιδιαίτερα σοβαρή καθώς η ελλιπής πρόσληψη ασβεστίου μπορεί να συντελέσει στη μείωση του ρυθμού ανάπτυξης των εφήβων ή στον περιορισμό της μέγιστης σκελετικής τους ανάπτυξης.

Από Πανελλήνια έρευνα στους μαθητές, που εκπονήθηκε από το Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγιεινής (ΕΠΙΨΥ) με θέμα «Διατροφή, φυσική δραστηριότητα και σωματικό βάρος στους εφήβους», διαπιστώνεται πως όσο μεγαλώνουν οι έφηβοι υιοθετούν πιο ανθυγιεινούς τρόπους διατροφής.

Αναλυτικότερα, από την ηλικία των 11 στην ηλικία των 13 ετών και των 15 ετών παραλείπουν συχνότερα το πρωινό τους γεύμα, περιορίζουν την εβδομαδιαία κατανάλωση φρούτων και λαχανικών, αυξάνουν την κατανάλωση γλυκισμάτων ή αναψυκτικών και μειώνουν τη συχνή φυσική δραστηριότητα. Επιπλέον, 1 στους 5 εφήβους έχει σωματικό βάρος μεγαλύτερο του ενδεδειγμένου για την ηλικία και το φύλο του (υπέρβαρος ή παχύσαρκος), ποσοστό που εμφανίζει αυξητική τάση από την ηλικία των 11 ετών στην ηλικία των 15 ετών.

Στην Ελλάδα, σύμφωνα με τα διαχρονικά ευρήματα της παρούσας έρευνας, από το 1998 έως το 2010 καταγράφεται αυξητική τάση στο ποσοστό των εφήβων με σωματικό βάρος μεγαλύτερο του ενδεδειγμένου για την ηλικία και το φύλο τους (υπέρβαροι ή παχύσαρκοι). Μια άλλη πρόσφατη έρευνα στον ελληνικό πληθυσμό ηλικίας 10-12 ετών επισημαίνει ότι το ποσοστό υπέρβαρων παιδιών το 2010 είναι το μεγαλύτερο που έχει καταγραφεί ποτέ στη χώρα. Κατά συνέπεια, αναδεικνύεται η ανάγκη για περισσότερες και συστηματικότερες παρεμβάσεις πρόληψης της παχυσαρκίας, οι οποίες θα πρέπει να περιλαμβάνουν και τις μικρότερες ηλικίες.

Τα κορίτσια καταναλώνουν συχνότερα φρούτα και λαχανικά, ενώ παραλείπουν συχνότερα το πρωινό τους γεύμα και κάνουν φυσικές δραστηριότητες λιγότερο συχνά από τα αγόρια. Οι διαφορές αυτές μεταξύ των δύο φύλων έχουν περιγραφεί και από άλλες έρευνες. Επίσης, τα ευρήματα της παρούσας έρευνας στη χώρα μας επιβεβαιώνουν εν μέρει ανάλογα ευρήματα προηγούμενης έρευνας σε ελληνικό πληθυσμό ηλικίας 13-19 ετών από την οποία προέκυψε πως η παράλειψη του πρωινού γεύματος είναι συχνότερη στα κορίτσια, στους εφήβους μεγαλύτερων ηλικιών και στους εφήβους που καπνίζουν, ενώ η τακτική κατανάλωση πρωινού χαρακτηρίζει τους εφήβους που δεν έχουν κάνει ποτέ δίαιτα και που ασκούνται σωματικά.

Σύμφωνα με διεθνείς έρευνες, τα κορίτσια στην εφηβεία παραλείπουν το πρωινό γεύμα συχνότερα από τα αγόρια, με σκοπό να ελέγξουν το βάρος τους, ενώ η δυσαρέσκεια με την εικόνα του σώματος οδηγεί αρκετά από αυτά σε υπερβολικές δίαιτες ή ακόμα και σε σοβαρές διαταραχές λήψης τροφής.

Σε αυτή την περίοδο της ζωής, υπάρχει κίνδυνος έλλειψης πολλών θρεπτικών συστατικών μεταξύ των οποίων ο σίδηρος και το ασβέστιο.

Ασβέστιο & Σίδηρος είναι απαραίτητα για την σωματική ανάπτυξη του εφήβου. Η Βιταμίνη D η οποία είναι απαραίτητη για την απορρόφηση του ασβεστίου, συχνά είναι ανεπαρκής σε μία δίαιτα που δεν περιέχει γάλα και γαλακτοκομικά προϊόντα. Και από τη στιγμή που αρχίζει η περίοδος σε ένα κορίτσι οι ανάγκες για σίδηρο αυξάνονται. Το Ασβέστιο, το Μαγνήσιο, οι Βιταμίνες D & K, ο Χαλκός, το Βόριο και το Μαγγάνιο είναι απαραίτητα για την σωστή ανάπτυξη των οστών. Ο Φώσφορος επίσης είναι απαραίτητος αλλά πολλές φορές είναι ελλιπής σε μία δίαιτα. Αν δεν έχουμε ένα επιτυχημένο «χτίσιμο» για τα οστά από την παιδική ηλικία μπορεί το άτομο να οδηγηθεί στην οστεοπόρωση στην μετέπειτα ζωή του. Το Μαγγάνιο, ο Ψευδάργυρος, το Σελήνιο και το Χρώμιο είναι συχνά ελλιπή στις δίαιτες των εφήβων αφού συνηθίζουν να καταναλώνουν βελτιωμένους υδατάνθρακες όπως το άσπρο αλεύρι και η ζάχαρη. Οι Βιταμίνες C & P μπορεί να αποτελέσουν έλλειψη εφόσον δεν υπάρχει επαρκής κατανάλωση σε φρέσκα φρούτα και λαχανικά. Οι Β- Βιταμίνες είναι πολύ εύκολο να αποτελέσουν έλλειψη στους εφήβους ιδιαίτερα στα κορίτσια που παίρνουν αντισυλληπτικά χάπια και στους εφήβους που παίρνουν αντιβιοτικά για την αντιμετώπιση της ακμής. Οι Βιταμίνες Α & F και ο Ψευδάργυρος ιδιαίτερα τα ω3 λιπαρά μπορεί να βοηθήσουν στη φυσική απόχρωση της επιδερμίδας. Είναι απαραίτητα τα συμπληρώματα διατροφής; Τα συμπληρώματα δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται σαν υποκατάστατα μίας σωστής και ισορροπημένης διατροφής. Αποτελούν συστατικό στο φαγητό που χρειαζόμαστε, αλλά που δεν έχει ενταχθεί στον οργανισμό μας.

 

Σίδηρος

Μεταξύ των εφήβων, η αναιμία λόγω έλλειψης σιδήρου είναι μια από τις πιο συνηθισμένες ασθένειες που σχετίζονται με διατροφικές ελλείψεις.

Οι έφηβοι είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι στην αναιμία λόγω έλλειψης σιδήρου λόγω του αυξημένου όγκου αίματος και της αυξημένης μυϊκής μάζας κατά την αύξηση και την ανάπτυξη. Αυτά αυξάνουν την ανάγκη για σίδηρο ώστε να δημιουργηθεί αιμοσφαιρίνη, η ερυθρά χρωστική του αίματος που μεταφέρει οξυγόνο, και η σχετική μυοσφαιρίνη στους μυς. Η αύξηση στην άλιπη μάζα σώματος (ΑΜΣ), που αποτελείται κυρίως από μύες, είναι πιο σημαντική στα αγόρια από ότι στα κορίτσια. Στα προεφηβικά χρόνια, η ΑΜΣ είναι περίπου η ίδια και για τα 2 φύλα. Με το που ξεκινά η εφηβεία, ωστόσο, το αγόρι περνά μια φάση πιο γρήγορης εναπόθεσης ΑΜΣ για κάθε κιλό βάρους που παίρνει κατά την ανάπτυξη, καταλήγοντας σε τελική ΑΜΣ διπλάσια από αυτή του κοριτσιού. Άλλοι παράγοντες που συνεισφέρουν στις αυξημένες ανάγκες για σίδηρο είναι η αύξηση του σωματικού βάρους και η έναρξη της εμμήνου ρύσης στα κορίτσια. Όλοι αυτοί οι παράγοντες πρέπει να λαμβάνονται υπόψη όταν αξιολογούνται οι ανάγκες αυτής της ηλικιακής ομάδας σε σίδηρο.

Ένα από τα σημαντικότερα που πρέπει να συνυπολογιστούν στη διατροφή κατά την εφηβεία είναι η πρόσληψη τροφίμων πλούσιων σε σίδηρο όπως τα άλιπα κρέατα και ψάρια, καθώς και τα όσπρια, τα σκούρα πράσινα λαχανικά, οι ξηροί καρποί και τα εμπλουτισμένα με σίδηρο δημητριακά. Ο σίδηρος από ζωικά τρόφιμα (γνωστός ως αιμικός σίδηρος) απορροφάται καλύτερα από αυτόν από μη ζωικές πηγές (μη αιμικός σίδηρος). Οι έφηβοι που κάνουν φυτοφαγικές δίαιτες βρίσκονται σε αυξημένο κίνδυνο για έλλειψη σιδήρου. Ωστόσο, η βιταμίνη C (π.χ. από τα εσπεριδοειδή) και οι ζωικές πρωτεΐνες (κρέας και ψάρι) βοηθούν στην απορρόφηση του μη αιμικού σιδήρου.

 

Ασβέστιο

Ο σκελετός έχει περίπου το 99% των αποθηκών ασβεστίου του σώματος και η αύξηση του σκελετικού βάρους είναι ταχύτερη κατά την έξαρση της εφηβείας. Περίπου το 45% της ενήλικης σκελετικής μάζας σχηματίζεται κατά την εφηβεία, παρότι η αύξησή της συνεχίζεται αρκετά μετά την εφηβεία μέχρι και την τρίτη δεκαετία. Όλο το ασβέστιο για την αύξηση του σκελετού πρέπει να προσληφθεί μέσω της δίαιτας. Οι μεγαλύτερες προσλήψεις συμβαίνουν κατά την πρώιμη εφηβεία, μεταξύ 10 και 14 ετών στα κορίτσια και 12 με 16 στα αγόρια. Κατά τη μέγιστη αύξηση της εφηβείας, η κατακράτηση ασβεστίου είναι, κατά μέσο όρο, 200mg/ημέρα στα κορίτσια και 300 mg/ημέρα στα αγόρια. H απορρόφηση του ασβεστίου είναι μόνο 30% οπότε είναι σημαντικό η δίαιτα να παρέχει επαρκές ασβέστιο ώστε να χτιστούν όσο πιο πυκνά οστά γίνεται. Η επίτευξη μέγιστης οστικής μάζας κατά την παιδική ηλικία και εφηβεία είναι σημαντική για την πρόληψη οστεοπόρωσης τα επόμενα χρόνια. Με την κατανάλωση αρκετών μερίδων γαλακτοκομικών προϊόντων, όπως γάλακτος, γιαουρτιού και τυριού, μπορεί να επιτευχθεί η συνιστώμενη πρόσληψη ασβεστίου.

 

Εκτός από τη διαιτητική πρόσληψη ασβεστίου, και άλλα ανόργανα στοιχεία και βιταμίνες είναι απαραίτητα για τη δημιουργία των οστών, όπως η βιταμίνη D και ο φωσφόρος.

Η σωματική δραστηριότητα είναι επίσης απαραίτητη, ειδικά οι ασκήσεις με βάρη, επειδή δίνει το κατάλληλο έναυσμα για τη δημιουργία και κατακράτηση οστών στο σώμα. Ασκήσεις όπως η ποδηλασία, η γυμναστική, το skating, τα παιχνίδια με μπάλα, ο χορός και η εκγύμναση με βάρη υπό επίβλεψη για τουλάχιστον 30-60 λεπτά την ημέρα, 3 με 5 φορές την εβδομάδα, μπορούν να βοηθήσουν στην ανάπτυξη μυϊκής μάζας και πυκνότητας. Οι σωστές αποφάσεις για τη διατροφή και τον τρόπο ζωής νωρίς στη ζωή θα βοηθήσουν τους νεαρούς να αναπτύξουν συμπεριφορές που προωθούν την καλή υγεία και τις οποίες μπορούν να ακολουθήσουν για ολόκληρη τη ζωή τους.

 

Οι διατροφικές συνήθειες, που επηρεάζουν τις προτιμήσεις τροφίμων, την κατανάλωση ενέργειας και την πρόσληψη θρεπτικών συστατικών, γενικά αναπτύσσονται νωρίς στην παιδική ηλικία και ειδικά στην εφηβεία. Το περιβάλλον του σπιτιού και του σχολείου παίζουν σημαντικό ρόλο στον προσδιορισμό της στάσης του παιδιού προς κάποια τρόφιμα καθώς και στην κατανάλωσή τους.

 

Οι έφηβοι, εκτός του ότι εκτίθενται σε περιοδικές διατροφικές μόδες και τάσεις αδυνατίσματος, τείνουν να προσπερνούν γεύματα και να αναπτύσσουν μη φυσιολογικές διατροφικές συνήθειες. Ένα από τα γεύματα που πιο συχνά προσπερνιούνται είναι το πρωινό. Έρευνες έχουν δείξει ότι το πρωινό παίζει σημαντικό ρόλο στο να παρέχει απαραίτητη ενέργεια και θρεπτικά συστατικά μετά τη βραδινή νηστεία και μπορεί να βοηθήσει τη συγκέντρωση και την απόδοση στο σχολείο.

 

Τα προαναφερόμενα στοιχεία μας ‘κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου καθώς οι έφηβοι σιτίζονται με άθλιο τρόπο και πρέπει απαραιτήτως οι γονείς, οι εκπαιδευτικοί αλλά και οι επιστήμονες υγείας και κυρίως οι κλινικοί διαιτολόγοι και οι γιατροί να λάβουν μέτρα για να βελτιωθεί η παρούσα κατάσταση.

 

Οι έφηβοι μας χρειάζονται απαραιτήτως διατροφική εκπαίδευση, διαφορετικά κινδυνεύουμε να μεγαλώσουμε μια νέα γενιά παχύσαρκων ή υποσιτισμένων ατόμων με σοβαρά προβλήματα υγείας.

 

Υποδείξεις για τη δημιουργία ενός καλού σχεδίου είναι οι εξής :

 

  • Να προτιμούνται οι ανοιχτές, αλλά ιδιωτικές συζητήσεις για θέματα που αφορούν το βάρος με άτομα που ο έφηβος αναγνωρίζει ως φίλους και υποστηρικτές του (γονείς, προπονητές, φίλους του).

  • Να θέτονται ρεαλιστικοί στόχοι-βάρη, οι οποίοι να μπορούν να επιτευχθούν σε 2-3 μήνες.

  • Να εκπαιδεύονται στους κανόνες υγιεινής διατροφής και στο πώς θα λαμβάνουν τα απαιτούμενα θρεπτικά συστατικά.

  • Να μαθαίνουν πώς να χάσουν βάρος αργά (0,5-1 kg/εβδ), εφόσον είναι απαραίτητο.

  • Να χρησιμοποιούν τύπους άσκησης που να προάγουν την καύση θερμίδων, εφόσον είναι απαραίτητο, λίγους μήνες πριν την αγωνιστική περίοδο. 

  •  Να μάθουν να είναι ρεαλιστές όσον αφορά την διατήρηση και την απώλεια βάρους σε αυτή την περίοδο της ζωής τους.

 

Εμφάνιση του σώματος.

 

Το ενδιαφέρον για το πώς είναι η εμφάνιση των εφήβων συχνά είναι υπερβολικό, ενώ η προσπάθεια για  απώλεια βάρους συχνά γίνεται έμμονη ιδέα. Λόγω αυτών, η εμφάνιση διατροφικών διαταραχών, όπως η νευρική ανορεξία και η βουλιμία, στους εφήβους είναι περίπου 1%-5%.

Έφηβες αθλήτριες σε ποσοστό 1%-39% εμφανίζουν διατροφικές διαταραχές ή διαταραχές στο βάρος.

Σύμφωνα με μία έρευνα, το 34% των εφήβων θεωρεί τον εαυτό του υπέρβαρο και το 40% προσπαθεί να χάσει βάρος. Έτσι, σε συνδυασμό με το άγχος του ανταγωνισμού και την ψυχολογική πίεση για να φθάσει σε κάποιο συγκεκριμένο βάρος, η εμφάνιση της νευρικής ανορεξίας και βουλιμίας στους έφηβους αθλητές είναι απολύτως δικαιολογημένη.

Οι διατροφικές αυτές διαταραχές μπορεί να δημιουργήσουν χρόνια κόπωση, καθυστέρηση της ανάπτυξης, υπογλυκαιμία, ευπάθεια σε ιώσεις και αυξημένο κίνδυνο οστεοπόρωσης.

Για τους λόγους αυτούς, έφηβοι αθλητές και όχι μόνο, που υποπτευόμαστε ότι πάσχουν από κάποια διατροφική   διαταραχή, θα πρέπει να λαμβάνουν διατροφική και ψυχολογική βοήθεια.

Τα κορίτσια τείνουν να αποκτήσουν λίπος και μύες, ενώ τα αγόρια να αποκτήσουν μύες και να χάσουν λίπος. Εξηγώντας αυτές τις αλλαγές μπορούμε να καθοδηγήσουμε τους έφηβους προς πιο ρεαλιστικές αντιλήψεις. Επίσης, είναι θεμιτό όταν συζητάμε με τους εφήβους για το σώμα να εστιάζουμε στη μυϊκή μάζα και στο πώς να την αυξήσουμε όχι για την λιπώδη μάζα και στο πώς να τη μειώσουμε.

 

ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΓΙΑ ΕΦΗΒΟΥΣ

 

  • 1.Να καταναλώνετε 5 γεύματα την ημέρα

 Για να είναι ο μεταβολισμός καλά ρυθμισμένος, να γίνονται οι απαραίτητες καύσεις αλλά και να έχετε καλά επίπεδα ενέργειας καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας είναι απαραίτητο να μοιράζετε την ενεργειακή σας πρόσληψη σε 5 γεύματα: 3 κυρίως γεύματα (πρωινό, μεσημεριανό και βραδινό) και 2 ενδιάμεσα σνακ (δεκατιανό και απογευματινό). Η κατανάλωση ενός μόνο μεγάλου γεύματος το βράδυ, γεγονός αρκετά σύνηθες για ορισμένους εφήβους, θα επιβραδύνει το μεταβολισμό σας, θα σας κάνει να νιώθετε κουρασμένη/ο και με μειωμένη συγκέντρωση κατά τη διάρκεια της ημέρας και επιπροσθέτως θα σας οδηγήσει σε υπερφαγική κρίση, καθώς θα έχετε συσσωρεύσει την πείνα μιας ολόκληρης ημέρας για το τέλος της ημέρας.

  • 2.Να αποφεύγετε τα ζαχαρούχα ροφήματα και τα βιομηχανοποιημένα σνακ πλούσια σε ζάχαρη, αλάτι και λιπαρά

Ξέρω καλά πως όλα τα σοκολατούχα σνακ (μπισκότα, γκοφρέτες και παραδοσιακά γλυκά) αλλά και τα αλμυρά τηγανιτά σνακ (όπως πατατάκια και κράκερς) φαίνονται δελεαστικά και ίσως είναι μια γρήγορη λύση για ένα μίνι γεύμα στο σχολείο. Σκεφτείτε όμως πόσο φορτωμένα με θερμίδες, ζάχαρη και λιπαρά είναι και τι αντίκτυπο θα έχει αυτό στην εικόνα σας, αν τα καταναλώνετε συχνά ... Θα καταλήξετε με κάποια περιττά κιλά και με μειωμένη αυτοεκτίμηση. Για αυτό προσοχή: Αντί αυτών θα πρότεινα να προτιμήσετε για ενδιάμεσο γεύμα ένα φρούτο ή ένα τοστ με ζαμπόν – τυρί λάιτ και ντομάτα ή ένα ποτήρι γάλα 1,5% λιπαρών ή ένα γιαούρτι 0-2% λιπαρά ή τέλος ένα ποτήρι χυμό χωρίς ζάχαρη.

  • 3.Ναι στα δημητριακά ολικής αλέσεως

Τα δημητριακά ολικής αλέσεως (όπως ψωμί ολικής αλέσεως, δημητριακά πρωινού και μπάρες δημητριακών ολικής αλέσεως) αποτελούν άριστη πηγή φυτικών ινών, συμπλέγματος βιταμινών Β, βιταμίνης Ε και μαγνησίου. Είναι η άμεση πηγή ενέργειας για τον οργανισμό μας και έλλειψη αυτών από τη διατροφή οδηγεί σε αδυναμία, απώλεια συγκέντρωσης, νευρικότητα και κατάθλιψη. Η κατανάλωση 6-7 μερίδων για τα κορίτσια και 8-11 μερίδων για τα αγόρια μέσα στην μέρα είναι απαραίτητη (μια μερίδα αντιστοιχεί σε ½ φλιτζάνι δημητριακά πρωινού ή ½ φλιτζάνι μακαρόνια ή μια φέτα ψωμί) για την καλή λειτουργία του οργανισμού.

  • 4.Να καταναλώνετε 400γρ φρούτων και λαχανικών την ημέρα

Ναι καλά διαβάσατε. Στη λίστα με τα επιτρεπόμενα λαχανικά και φρούτα συμπεριλαμβάνονται όλα ανεξαιρέτως. Τα 400γρ αντιστοιχούν σε 4 φρούτα ή 2 φρούτα και 2 μπολ σαλάτα της αρεσκείας σας. Μόνο αυτή η ποσότητα θα σας εξασφαλίσει την απαιτούμενη ποσότητα βιταμινών και ιχνοστοιχείων που χρειάζονται για την σωστή λειτουργία του οργανισμού σας αλλά και την ανάπτυξή σας. Επιπλέον τα φρούτα και τα λαχανικά είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικές ουσίες που προστατεύουν τον οργανισμό από τη φθορά του χρόνου και των τοξικών αποβλήτων του οργανισμού.

  • 5.Να πίνετε γάλα: Η τροφή – κλειδί για την αύξηση του ύψους σας

Και όχι μόνο. Γάλα ή γιαούρτι ή τυριά χαμηλών λιπαρών: 3 μερίδες την ημέρα είναι βασικές για την πρόσληψη της απαιτούμενης ποσότητας ασβεστίου για την ανάπτυξη των οστών σας. Ένα ποτήρι γάλα το πρωί, ένα γιαούρτι ως ενδιάμεσο απογευματινό και 30-50γρ τυρί μαζί με το φαγητό σας το μεσημέρι επαρκούν για να προσλαμβάνετε όσο ασβέστιο χρειάζεστε για την ημέρα.

  • 6.Ναι στο άπαχο κρέας, το κοτόπουλο και το ψάρι

Αποτελούν πηγές πρωτεΐνης καλής βιολογικής αξίας, σιδήρου, ψευδαργύρου και συμπλέγματος Β. Η ποσότητα των 200γρ την ημέρα ζωικής πρωτεΐνης είναι επαρκής για τα κορίτσια ενώ τα αγόρια χρειάζονται 300γρ την ημέρα για να καλύψουν τις ανάγκες τους.

  • 7.Απολαύστε το φαγητό σας

Προσπαθήστε να τρώτε διαφορετικά τρόφιμα κάθε μέρα για ποικιλία και απόλαυση. Μοιραστείτε τρόφιμα με φίλους και οικογένεια.

  • 8.Το πρωινό είναι πολύ σημαντικό

Το σώμα σας χρειάζεται ενέργεια μετά από τον ύπνο, άρα το πρωινό είναι σημαντικό. Τρόφιμα πλούσια σε υδατάνθρακες, όπως το ψωμί, τα δημητριακά και τα φρούτα, είναι καλές επιλογές. Το να παραλείπετε γεύματα, ειδικά το πρωινό, μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα ανεξέλεγκτη πείνα που συχνά οδηγεί σε υπερφαγία. Η παράλειψη του πρωινού μπορεί να έχει επίσης ως αποτέλεσμα μειωμένη συγκέντρωση στο σχολείο.

  • 9.Τρώτε πολλά διαφορετικά τρόφιμα

Η ποικιλία τροφίμων κάθε μέρα είναι η συνταγή για καλή υγεία. Χρειάζεστε 40 βιταμίνες και ανόργανα στοιχεία για καλή υγεία και κανένα μεμονωμένο τρόφιμο δε μπορεί να σας τα προσφέρει. Δεν υπάρχουν «καλά» και «κακά» τρόφιμα οπότε δεν χρειάζεται να αποφεύγεται τρόφιμα που σας ευχαριστούν. Απλά σιγουρευτείτε ότι διατηρείτε τη σωστή ισορροπία τρώγοντας μια ευρεία ποικιλία τροφίμων. Ισορροπήστε τις επιλογές σας σε βάθος χρόνου!

  • 10.Βασίστε τη διατροφή σας στους υδατάνθρακες

Αυτά τα τρόφιμα παρέχουν την απαραίτητη ενέργεια, βιταμίνες και ανόργανα στοιχεία. Τρόφιμα πλούσια σε υδατάνθρακες είναι τα ζυμαρικά, τα ψωμιά, τα δημητριακά, τα φρούτα και τα λαχανικά. Προσπαθήστε να περιλαμβάνετε αυτά τα τρόφιμα σε κάθε γεύμα καθώς οι μισές σας θερμίδες πρέπει να προέρχονται από αυτά.

  • 11.Αλήθειες για τα λίπη

Όλοι χρειαζόμαστε κάποια ποσότητα λίπους για καλή υγεία, ωστόσο το υπερβολικό λίπος, ειδικά το κορεσμένο, μπορεί να είναι κακό για την υγεία μας. Το κορεσμένο λίπος βρίσκεται στα πλήρη γαλακτοκομικά προϊόντα, τις πίτες, τα γλυκά, τα λιπαρά κρέατα και τα λουκάνικα. Ισορροπήστε τις επιλογές τροφίμων που κάνετε – αν φάτε ένα γεύμα πλούσιο σε λίπος για μεσημεριανό, προσπαθήστε να επιλέξετε τρόφιμα χαμηλά σε λιπαρά για το βραδινό.

  • 12.Επιλογές σνακ

Τα σνακ βοηθούν στην παροχή ενέργειας και θρεπτικών συστατικών. Επιλέξτε από μια ποικιλία σνακ, όπως φρούτα, γαλακτοκομικά, μπισκότα, κέικ, και ξηρούς καρπούς. Επιλέγετε ποικίλα τρόφιμα για να κρατήσετε την ισορροπία στη δίαιτά σας και προτιμήστε τα κανονικά γεύματα αντί των σνακ.

  • 13.Ικανοποιήστε τη δίψα σας

Πρέπει να πίνετε πολλά υγρά επειδή το μισό σας σώμα αποτελείται από νερό. Είναι απαραίτητα τουλάχιστον 6 ποτήρια υγρών την ημέρα, ακόμα περισσότερα αν κάνει πολλή ζέστη ή αθλείστε. Το γάλα και το νερό είναι οι καλύτερες επιλογές, αλλά η ποικιλία προσφέρει ευχαρίστηση.

  • 14.Φροντίστε τα δόντια σας

Φροντίστε τα δόντια σας βουρτσίζοντάς τα τουλάχιστον 2 φορές την ημέρα. Τρόφιμα πλούσια σε άμυλο ή σάκχαρα μπορούν να προκαλέσουν καταστροφή των δοντιών αν καταναλώνονται πολύ συχνά κατά τη διάρκεια της ημέρας – οπότε, καλό θα ήταν να μην μασουλάτε ή πίνετε κάτι συνεχώς.

  • 15.Κινηθείτε

Η διατήρηση της φυσικής κατάστασης είναι σημαντική για μια υγιή καρδιά και γερά οστά, οπότε γίνετε πιο δραστήριοι. Προσπαθήστε να κάνετε κάτι κάθε μέρα και αυτό να είναι κάτι που σας ευχαριστεί ώστε να θέλετε να το ξανακάνετε. Πολλές θερμίδες και λίγη δραστηριότητα μπορεί να προκαλέσουν αύξηση του βάρους. Η μέτρια σωματική δραστηριότητα βοηθά να κάψετε τις παραπανίσιες θερμίδες. Δεν χρειάζεται να είστε αθλητές για να είστε δραστήριοι!

 

Συμπέρασμα:

Αν πράγματι, σε παιδί εφηβικής ηλικίας πρέπει να υπάρξει απώλεια βάρους, αυτή ενδείκνυται να γίνει με αργό ρυθμό και με σωστό τρόπο. Τα κιλά που χάνονται γρήγορα τις περισσότερες φορές δεν αντιστοιχούν σε απώλεια λίπους αλλά σε απώλεια μυϊκής μάζας και νερού. Ο «κανόνας» της απώλειας 1 κιλού την εβδομάδα ή 4 κιλών τον μήνα δεν ισχύει για τους εφήβους. Αντίθετα η απώλεια βάρους θα πρέπει να γίνεται πολύ πιο αργά και να ελέγχεται πάντα η ανάπτυξη του ατόμου, καθώς η αύξηση του ύψους που επέρχεται κατά τη διάρκεια των χρόνων της εφηβείας μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα το βάρος να φτάσει στο φυσιολογικό ακόμα κι αν δεν υπάρχει κάποια μείωση αλλά απλά σταθεροποίηση των κιλών όσο ο έφηβος ψηλώνει και αναπτύσσεται.

Επιπλέον, ο έφηβος θα πρέπει να γνωρίζει και πότε πρέπει να σταματήσει την απώλεια βάρους, μιας και δεν είναι απίθανο για έναν έφηβο να φτάσει σε ένα βάρος αρκετά χαμηλό, που προκαλεί προβλήματα υγείας, όπως απώλεια της έμμηνου ρύσης στα κορίτσια, μείωση της μυϊκής μάζας, προβλήματα στη σκέψη και τη μνήμη και ψυχολογικά προβλήματα.

Τα έτοιμα γεύματα από έξω (πίτσα, σουβλάκι, μπέργκερ, πατάτες τηγανητές κλπ) μπορούν να καταναλωθούν μερικές φορές την εβδομάδα, αλλά δεν θα πρέπει να αποτελούν το βασικό γεύμα σε καθημερινή βάση, τόσο γιατί είναι πλούσια σε θερμίδες όσο και γιατί δεν περιέχουν τα θρεπτικά συστατικά που είναι απαραίτητα για την υγιή ανάπτυξη του εφήβου.

Οι περισσότεροι έφηβοι, μιας και έχουν έναν πολύ καλό μεταβολισμό, μπορούν να χάσουν τα όποια επιπλέον κιλά, ακολουθώντας μια ισορροπημένη διατροφή και βελτιώνοντας κάποιες κακές διατροφικές συνήθειες που μπορεί να έχουν. Η καθιέρωση του πρωινού γεύματος πριν το σχολείο είναι ένας βασικός κανόνας σωστών διατροφικών συνηθειών που αποδεδειγμένα βοηθάει και στον έλεγχο του βάρους. Στη συνέχεια ο έφηβος θα πρέπει να επιλέγει υγιεινά ενδιάμεσα σνακ μιας και οι ώρες της πνευματικής του εργασίας είναι πολλές και απαιτείται ενέργεια σε συνδυασμό με σημαντικά θρεπτικά συστατικά. Κάποιες καλές επιλογές για σνακ στο σχολείο είναι το τοστ με τυρί και λαχανικά, το κουλούρι Θεσσαλονίκης, το σταφιδόψωμο, το παστέλι, τα μπισκότα ολικής άλεσης, οι φρέσκοι και ανάλατοι ξηροί καρποί, και άλλα. Τα ανωτέρω θα πρέπει να συνδυάζονται και με κάποιο φρέσκο φρούτο ή φυσικό χυμό. Καλό είναι να αποφεύγονται τα αναψυκτικά, οι πολλοί καφέδες ή άλλα αφεψήματα με καφεΐνη και τα σνακ με «κενές θερμίδες» όπως σφολιατοειδή, πίτες, κρουασάν, γλυκά, παγωτά, τσιπς κλπ.

Οποιεσδήποτε δίαιτες υπόσχονται γρήγορη απώλεια βάρους ή μαγικά αποτελέσματα θα πρέπει να αποφεύγονται. Τέλος, κάθε έφηβος θα πρέπει να εντάξει στην καθημερινότητα του τη φυσική δραστηριότητα, ιδανικά ακολουθώντας κάποιο άθλημα που του είναι ευχάριστο και όχι κάνοντας καταναγκαστικά γυμναστική.

Είναι ξεκάθαρο το συμπέρασμα πως το ωφελιμότερο όλων είναι ο συνδυασμός προσεγμένης διατροφής και σωματικής άσκησης. Οι έφηβοι έχουν μεγάλες ανάγκες από θρεπτικά συστατικά αφ’ ενός για να καλύψουν τις καθημερινές ενεργειακές ανάγκες τους και αφ’ εταίρου για να ικανοποιήσουν τις αυξημένες απαιτήσεις σε ενέργεια και θρεπτικά συστατικά που θέτει ο υπό ραγδαία ανάπτυξη οργανισμός τους. Ταυτόχρονα η σωματική άσκηση ευνοεί αυτή την ανάπτυξη με τον καλύτερο τρόπο και πρόσθετα προσφέρει συνθήκες κοινωνικής και πνευματικής ανάπτυξης, λειτουργώντας σαν κατάλληλο υπόστρωμα για τη διαμόρφωση της προσωπικότητας του νέου ανθρώπου.

Ο έφηβος που έχει συνηθίσει να ασκείται τακτικά συνήθως θα συνεχίσει τη φυσική δραστηριότητα και στη μετέπειτα ζωή του και αυτό μόνο οφέλη μπορεί να έχει. Το ίδιο ισχύει και για τις διατροφικές του συνήθειες.

Επιπροσθέτως, είναι πλέον αποδεδειγμένο ότι η άθληση όχι μόνο δεν «κλέβει χρόνο» από τα μαθήματα αλλά είναι απαραίτητη προκειμένου ο εγκέφαλος να οξυγονώνεται και να αποδίδει σωστά στην έντονη πνευματική εργασία.

 

*Ο κύριος Νίκος Πίτσος είναι καθηγητής Φυσικής Αγωγής στο σχολείο μας

 

Πηγές:

 

bottom of page